مهماني بر پيامبر خدا(ص) وارد شد. در خانه غذايي نبود. در اين ميان يكي از انصار رسيد. مرد، مهمان را با خود به منزل برد، امّا غذاي او نيز به قدر كفاف نبود. به بهانه اي شعله چراغ را فرو نشاند و آن مختصر طعام را بر خوان نهاد. میزبان خود بدان دست مي گشاد، امّا چيزي نمي خورد. چنان مي نمود كه غذا مي خورد. چون مهمان از خوردن فارغ و آن شب سپري شد، رسول خدا(ص) به او فرمود: رفتار ديشب تو خداوند را به شگفتي آورد، پس اين آيه نازل شد: «و يؤثرون علي انفسهم و لو كان بهم خصاصه» اگر به چيزي نيازمند باشند، ديگران را بر خويشتن ترجيح مي دهند.(حشر،9)

كنزالعمال، ج 13، ص 521